រឿងមីងថ្លៃខ្ញុំ (ភាគបញ្ចប់)

ក្រោយពីបានស្គាល់នូវនំគមថ្មីរបស់ពួកម៉ាកមីងស្មី កុសលត្រូវបានមីងភីបបួលអោយទៅនៅជាមួយខ្លួនជាញយដង ហើយពេលវេលាដែលពូណាងវិលត្រឡប់មកពីបារាំងក៏បានមកដល់នៅថ្ងៃស្អែកនេះដែរ ដែលជាហេតុធ្វើអោយកុសលហាក់រារែកក្នុងចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ម្យ៉ាងនឹកអាណិតមីងស្មី ម្យ៉ាងទៀតកុសលខ្លាចពូណាងដឹងរឿងរបស់ខ្លួននិងមីងភី ហើយម្យ៉ាងទៀតនោះគឺកុសលខ្លាចមានរឿងមិនល្អកើតឡើងរវាងមីងភី និងមីងស្មី ក៏ដូចជាសាច់ញាតិ និងអ្នកជិតខាងសើចចំអកឡកឡាយអោយមីងភី ហើយមួយយប់នេះកុសលដេកសឹងតែមិនលក់ទាល់តែសោះ ហើយគេក៏បានសម្រេចចិត្តថានឹងត្រូវចាកចេញពីគ្រួសាររបស់ពូណាងជាដាច់ខាត ដោយខ្លួនហាក់ដឹងថា អ្វីដែលខ្លួនបានធ្វើទៅលើមីងស្មីជិតមួយខែមកនេះ គឺជារឿងក្បត់ពូណាងយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយបើខ្លួនបន្ដរស់នៅជាមួយពួកគាត់នោះ ថ្ងៃណាមួយរឿងដ៏អាក្រក់នេះនឹងបែកធ្លាយឡើង ភាពអន្ដរាយនឹងកើតមានជាក់ជាមិនខាន ដូច្នេះហើយទើបកុសលសម្រេចថា នឹងប្រាប់មីងស្មីនៅព្រឹកស្អែក។ គិតចុះគិតឡើងកុសលបានលង់លក់ដោយមិនដឹងខ្លួន ហើយពន្លឺព្រះអាទិត្យក៏បានរះមកពេញបន្ទប់របស់នាយយើងតាមបង្អួច ដែលអាចបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា ពេ
លព្រឹកព្រលឹមថ្ងៃអាទិត្យបានមកដល់ហើយ ហើយនាយយើងក៏រូតរះផ្លាស់សំលៀកបំពាក់ និងស្លៀកកន្សែងដើម្បីទៅងូតទឹក ហើយស្របពេលដែលខ្លួនដើរទៅបន្ទប់ទឹក កុសលឃើញមីងស្មីកំពុងធ្វើអាហារពេលព្រឹកនៅឯចង្ក្រានបាយ ហើយពេលដែលនាយយើងងូតទឹករួច មីងស្មីក៏រៀបចំអាហារលើតុរួចជាស្រេច ដែលតម្រូវអោយនាយយើងត្រូវញ៉ាំអាហារទាំងស្លៀកកន្សែងប្រលែងចំហរលើនូវរាងកាយសម្បូរទៅដោយសាច់ដុំ ត្បិតខ្លួនធ្លាប់ជាអ្នកស្រែចម្ការ ធ្វើការលីសែងកសិផលស្រាប់។ ពេលកំពុងញ៉ាំមីងស្មីក៏បន្លឺប្រាប់ទៅកុសលទាំងដៃកំពុងកាន់ស្លាបព្រាថា:
ស្មី: និយាយអញ្ចឹងកុសលល្ងាចនេះម៉ោង៦ យើងត្រូវទៅទទួលយកពូឯងនៅឯព្រលាន ហើយគាត់ប្រហែលជាចុះមនដល់ម៉ោង៧។
កុសល: បាទមីង។ស្មីដកដង្ហើមធំរួចនិយាយ: ហឹម ពេលមួយខែពិតជាលឿនណាស់ ហើយមីងក៏ត្រូវបញ្ឈប់រឿងក្បត់ផិតនៅល្ងាចនេះដែរ តែមីងហាក់ខ្លាចថាមីងទប់អារម្មណ៍មិនបានណាស់!!!
កុសល: ត្រូវហើយមីង ខ្ញុំក៏មិនអាចហ៊ានប្រព្រឹត្តទង្វើនេះទៀតដែរ ហឹម ហើយខ្ញុំមានរឿងមួយប្រាប់មីងចង់ប្រាប់មីងដែរ។
ស្មី: រឿងអី? រឿងសុភីហៅអែងអោយទៅនៅជាមួយនឹងមែនទេ?
កុសល: បាទមីង ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តថា នឹងទៅនៅជាមួយមីងភីនៅអាទិត្យក្រោយនេះហើយ ត្បិតខ្ញុំខ្លាចថ្ងៃក្រោយមានរឿងមិនល្អចំពោះមីងនិងពូ ព្រោះតែខ្ញុំ ហើយម្យ៉ាងបើខ្ញុំទៅនៅជាមួយមីងភីក៏ល្អម្យ៉ាងដែរ ព្រោះគាត់នៅទំនេរម្នាក់ឯងផង។
ស្មីហាក់ក្ដុកក្ដួលចិត្ត រួចដកដង្ហើមធំ: មីងមិនហ៊ានឃាត់ក្មួយទេ ម្យ៉ាងមីងក៏មិនអាចធានាថាមីងអាចទប់អារម្មណ៍បានដែរ ចាំមីងទាក់ទងទៅសុភីថ្ងៃស្អែក ខានស្អែក តែថ្ងៃនេះមីងចង់អោយអែងផ្ដល់នៅអនុស្សារីយ៍អោយមីងសម្រាប់ថ្ងៃចុងក្រោយ ត្បិតចាប់ពីពេលល្ថាចនេះទៅ យើងលែងបានធ្វើអ្វីទៀតហើយ គឺមីងជានឹងជាមីងអែង ឯអែងក៏ត្រូវតែជាក្មួយមីងដែរ។ និយាយរួចស្មីបានដើរទៅកៅអីរបស់កុសលរួចចាប់ថើបកុសលយ៉ាងញក់ញី ឯកុសលក៏យកដៃទាំងពីរច្រដាច់កូនភ្នំខ្នាត៣៦របស់មីង ហើយលុញខ្ទមលើភ្នំឡើងរឹង រួចនាយយើងបានប្រើមាត់បឺតជញ្ជក់កូនភ្នំទាំងពីរទាលតែអស់ចិត្តត្បិតខ្លួនលែងបានស្គាល់រសជាតិវាទៀតហើយ បានបន្ដិចនាយយើងបានបង្អូសអណ្ដាតចុះក្រោមដល់មាត់ល្អាងកាមទេព

ដែលមានស្មៅដុះពីលើ អីយ៉ាសលើកនេះដូចជាពិបាកចំពោះកុសលបន្ដិតព្រោះមីងស្មីគាត់នៅឈរឆ្គឹងដែលធ្វើអោយកុសលវ៉ៃអណ្ដាត តែមីងស្មីហាក់យល់ចិត្តក៏ទម្រេតខ្លួនអង្គុយលើកៅអៅ កន្ធែកជើងអស់ទំហឹងលាតទុកអោយលោកក្មួយលិតគ្រុំឆៅដែលមានទឹកអន្លាយសៗហៀរចេញមកក្រៅ ចំណែកឯកុសលបានដៃប្រឹងក្រលាស់អណ្ដាតចុះឡើងលើមាត់ល្អាងរហូតធ្វើអោយមាណវីស្រីស្រៀវស្រើបកន្ដ្រាក់ជើងដៃញ័រដល់បរបូរមាត់ ចាប់ខ្ញាំសក់នាយយើងសឹងរលើងឬស។ ទ្រាំលែងបានមីងគាត់ក៏ច្រាននាយយើងចេញរួចចាប់អាអូនតូចកុសលបៀមយកៗ លិតចុះឡើង ធ្វើអោយមាណពឈរស្រៀវងើយិក្បាលឡើងលើចំហរមាត់ បញ្ឈរភ្នែក ដៃទាំងពីរចាប់កាន់ក្បាលមីងតាមចង្វាក់អណ្ដាត និងបរបូរមាត់របស់មីង។ បានមួយសន្ធុះនាយយើងច្រានក្បាលមីងចេញដែលនេះជាសញ្ញាបញ្ជាក់ថាក្មួយស្រៀវណាស់ទ្រាំលែងបានហើយអ្នកមីង ឯស្មីហាក់ដឹងចិត្តហើយក៏បញ្ឈប់ រួចបែរក្រោយអោយស្មីដោយលើកជើងស្ដាំជាន់កៅអី ហើយកុសលក៏ចាប់យកប្អូនក្បាលត្រងោលត្រដុះពីក្រោយប្រហែលមួយនាទីទើបរុញបញ្ចូលពីក្រោយ ធ្វើអោយមីងញ័រខ្លួនស្រែកថ្ងូរ ហូរទឹកសជ្រាបមកក្រៅ ហើយនាយយើងចេះតែបន្ដវាយមួយៗតែរាងធ្ងន់ដៃ ឯដៃចាប់សុដន់ច្របាច់បង្កើនអារម្មណ៍ បានបន្ដិចនាយយើងក៏បង្កើនសកម្មភាពញាប់ឡើងៗ ធ្វើអោយមីងស្រែកថ្នូរទាល់តែបាន។ កាន់តែវាយលុក ទឹកសកាន់តែហៀរចេញមកច្រើនធ្វើអោយចង្វាក់វាយលុកកាន់តែរលូន ដូចឡានជិះលើថ្នល់ចាក់កៅស៊ូរលោងស្រិលអញ្ចឹងដែរ។ លេងក្បាច់នេះអស់ចិត្ត ស្មីក៏អោយកុសលអង្គុយលើកៅអីម្ដង ហើយនាងក៏អង្គុយបែរខ្នងដៃកាន់តម្រង់ចង្កឹះលេខបញ្ចូលទៅក្នុងល្អាងដែលសម្បូរទឹករបស់នាង រួចនាងក៏រលាក់ខ្លួនយកៗហើយដៃទាំងពីររបស់នាងច្រត់លើជង្គង់របស់នាយ ឯដៃរបស់នាយចាប់ទប់ចង្វាក់យោគយោលរបស់មីង។ ហឺយក្បាច់នេះ ម្ជុលរបស់កុសលចាក់ចូលរន្ធសាច់មីងស្មីបានកប់ៗតែម្ដងធ្វើអោយមាណវីស្រីលែងស្គាល់ហត់ និងរួយជើងដៃអីហើយ គឺនាងដឹងតែពាក្យស្រួល និងស្រៀវតែប៉ុណ្ណោះ។ ប្រើក្បាច់បានមួយសន្ទុះស្មីក៏ងើបឡើងទៅគៀសចានលើតុទុកមួយចំហៀង រួចដេកផ្ងារកន្ធែកជើងអោយកុសលទ្រោបពីលើចាក់ម្ជុលវិទ្យាសាស្រ្ដប៉ុនកដៃកូនក្មេងទៅក្នុងល្អាងរបស់ខ្លួនរាប់រយម្ជុល ហើយក្បាច់នេះក៏ជាក្បាច់ចុងក្រោយដែរ ព្រោះនាគរាជរបស់កុសលទ្រាំលែងចង់បាន កុសលក៏បង្កើនការវាយលុកលើស្មីឡើងញ័រតុបាយសឹងតែធ្លាក់ចានមកដីទៅហើយ។ ចំណែកឯស្មីគិតតែស្រែមថ្ងូរក្ដាប់ដៃយ៉ាងណែន ប្រឹងខ្លួនឡើងរឹងដូចគល់ឈើ ជាសញ្ញាបញ្ជាក់ថានាងទៅដល់ឋានសួគ៍ហើយ ហើយបានជួបអស់ឥន្រ្ទព្រហ្ម ស្រីស្នំអីហើយ។ បានមួយសន្ទុះនាយយើងក៏ដកពស់នាគរាជរបស់ខ្លួន អោយព្រួសពិសលើដំបូកទួលដុះស្មៅខ្មៅក្រឹបរបស់មីងឡើងសើមស្មី និងបាញ់ប្រឡាក់ដល់ភ្នំពីរទៀត ទើបនាយយើងទ្រោបទៅថើបមាត់មីង ដែលយើងអាចកាត់យល់បានថាការបាញ់បោះបានបញ្ចប់ហើយ។ បានមួយសន្ទុះពួកគេក៏ទៅងូតទឹកជាមួយគ្នា ដុះលាងខ្លួនប្រាណអោយរហូតដល់នាយមានអារម្មណ៍បង្ហើយមីងបានម្ដងទៀត។ពេលល្ងាចបានមកដល់ ពួកគេក៏បានទៅទទួលណាងពីព្រលានយន្ដហោះ និងវិលមកផ្ទះវិញ ហើយយប់នោះណាងក៏បានស្វាគមន៍ស្មីមួយឈុតទៀតជាមួយនឹងកម្លាំងដ៏ខ្លាំងក្លា ត្បិតខ្លួនលួចព្យាបាលជម្ងឺស្ងាត់ៗដើម្បីជាកាដូផ្គាប់ចិត្តស្មី និងប៉ះប៉ូវពេលវេលាសោះកក្រោះចោល។បីថ្ងៃក្រោយមកកុសលបានសុំណាងឈប់នៅផ្ទះរបស់គាត់ និងបានប្រាប់ពីហេតុផលរបស់ខ្លួន និងព្រមទាំងបានជូនដំណឹងទៅពុកម៉ែនៅឯស្រុករួចហើយ ហើយណាងក៏យល់ព្រមតាមសំណើរដោយគ្មានការសង្ស័យ ដែលធ្វើអោយកុសល និងស្មីបានធូរចិត្ត។ ពេលវាលាពិតជាដើរទៅមុខយ៉ាងលឿនណាស់ ថ្ងៃអាទិត្យក៏បានមកដល់ ហើយក៏ជាថ្ងៃដែលកុសលរៀបចំឥវ៉ាន់ចាកចេញពីផ្ទះពូណាងទៅនៅជាមួយមីងភីដែរ គ្រាន់តែរៀបចំរួចមីងភីក៏បានបើកឡានមកដល់ផ្ទះណាងល្មម ហើយអ្នកទាំងបួនបានសន្ទនាគ្នាយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។ បានមួយសន្ទុះធំ សុភី និងកុសលក៏បានលាណាង និងស្មី រៀបឥវ៉ាន់របស់កុសលដាក់ក្នុងរថយន្ដ ហើយក៏បើកចេញទៅ ដែលភ្នែករបស់ស្មី និងកុសលបានមើលគ្នាមិនដាក់ហាក់អាឡោះអាល័យគ្នាខ្លាំងណាស់ ហើយរឿងនេះក៏បានបញ្ចប់ទៅដោយភាពអាថ៌កំបាំង និងឆ្លុះបញ្ចាំងអោយអ្នកអានបានដឹងពីរឿងដ៏ស្មោកគ្រោកនេះ? តើអ្នកទាំងអស់គ្នាចង់ដឹងថាជីវិត របស់កុសល និងសុភីទៅជាយ៉ាងណាទេ? បើចង់ដឹងសូមបន្ដរង់ចាំអានរឿងអាកោរសាច់ នៅពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះសូមអរគុណ
by Vichai Dara
▬▬▬▬ஜ۩۞۩ஜ▬▬▬▬